نامه به کورش مدرسى - پائيز ١٣٦٥

نامه‌ات درست يکروز قبل از حرکت امير بدست من رسيد و متأسفانه اصلا فرصت براى پاسخگويى نمانده. همينقدر ميتوان گفت که ارادت داريم.

در مورد اغماض به ديدگاه طاهر و... بنظر من شما جنبه تئوريک مسأله را از عملکرد تشکيلاتى رفقا تفکيک نميکنيد. در دفاعيه‌هاى جلسه (بجز در بحث سيد ابراهيم) فرمولاسيون‌هايى که به ناسيوناليسم "اغماض" ميکند ابدا کم نيست. آيا چون ناسيوناليسم پرچم پاسيفيسم "نميتواند باشد"، کسى حساسيت نشان نميدهد؟

به برخورد نفى‌گرايانه، مسئوليت ناپذيرى، مضمون کوک کردن، لجن پراکنى و غيره، بايد برخورد تشکيلاتى و انضباطى کرد با انحرافى‌تر قلمداد کردن تئورى اين را نميشود پاسخ گفت. اما در بحث من، جمله شروع صحبت من اين است که اگر بخواهيم به اين مسأله در سطح تئورى مجرد برخورد کنيم حق مطلب ادا نشده و در واقع بايد موقعيت عملى و مادى اين تفکر را ديد، و تمام بحث من عليه نفى‌گرايى و پاسيفيسم اين تفکر و جنبه عملى آن است. اغماض من نميدانم کجاست؟ آيا لازم بود جنبش حق تعيين سرنوشت را برجسته کنم تا اغماض نشده باشد؟ من هنوز نگران همان چيز هستم که گفتم. يعنى کاهش حساسيت به ناسيوناليسم که بدرجه‌اى حتى در نامه تو هم منعکس است. ائتلاف با تفکر ناسيوناليستى عليه اين اپوزيسيون جديد بنظر من مجاز نيست. بهرحال ما دوريم و شما نزديک و دخالت و قضاوت ما حدود و ثغورى دارد. در مجموع فکر ميکنم رهبرى ما ميتواند در کردستان با اعتماد به نفس بيشتر به اين خطوط برخورد کند و به هر جنبه بروز آنها (تئوريک يا عملى) سر جاى خودش بپردازد. فرمولاسيون‌هاى دفاعيات در سمينار از فرمولهاى کنگره ٥ عقب‌تر است. اين من را نگران ميکند.

اگر ميخواهد ما ذهنى‌گرايى نکنيم، لازم است که ما را بيشتر در جريان بگذاريد. کاک حسين که براى وصل کردن آمده بود، متاسفانه نامه سلام احوالپرسى معمولى هم نمينويسد تا چه رسد به اشاره به جزئيات و ظرائف اوضاعى که آنجا در جريان است. بقيه شما هم که چه عرض کنم. بعد از آمدن نوارهاى ما به داخل مدتى طولانى حتى پيام روزمره هم داده نشده. شايد ميخواهيد ما نگران نشويم. اما استنباط ما (من و ايرج) اين بود که نوارها مورد تأئيد نبوده و کسى حال و حوصله سلام و عليک را ندارد.

دست همه تان ميفشارم. سيد ابراهيم را از قول من سلام مفصل برسان و رويش را ببوس، همينطور همه رفقا را. به اعظم سلام برسان و بگو همکارى‌اش را با نشريه کمونيست قطع نکند. از آن نوع نوشته‌ها ما زياد احتياج داريم. مواظب سلامتى و "ادامه‌کارى" خودتان باشيد.

قربان همگى نادر

٭ اصل نامه دستنوشته‌اى است در چهار صفحه.
نامه تاريخ ندارد. آذر ماه ١٣٦٥ با توجه به قرائن، تاريخ تقريبى صحيحى بنظر ميرسد.
"اغماض به ناسيوناليسم نگرانم ميکند"، بعنوان تيتر انتخاب شده تا نامه در ليست آثار قابل جستجو و رجوع باشد.