Status             Fa   Ar   Tu   Ku   En   De   Sv   It   Fr   Sp  

رفسنجانى، ليست ترور، اول مه

ستون اول


٭ در انتخابات قبلى رياست جمهورى رفسنجانى تجسم تمايل پيکره اصلى بورژوازى ايران براى فاصله گرفتن از سياستهاى داخلى و بين المللى دوران خمينى و بهبود رابطه با غرب بود. براى غرب رفسنجانى رهبر ميانه‌رو و پراگماتيکى بود که کمر به بازگرداندن ايران به آغوش "جامعه بين المللى" بسته بود. براى ليبرالهاى ايرانى در داخل و خارج او سمبل تضعيف اسلاميت در سياست و فرهنگ و دولتگرائى در اقتصاد ايران بود. براى بخش وسيعى از مردم، با همين نوع برداشت‌ها، رفسنجانى چون روزنه‌اى براى ختم اوضاع فوق العاده، گشايش سياسى و فرهنگى و بازسازى و ثبات اقتصادى جلوه ميکرد. دوره رياست جمهورى رفسنجانى اما، عملا مطابق هيچيک از اين انتظارات پيش نرفت. اينک با فقر و نابسامانى اقتصادى شديد مردم، با ليبرالهاى سرخورده و ناباور و با بى اعتمادى و بى مهرى روزافزون غرب نسبت به او، انتخاب مجدد رفسنجانى به رياست جمهورى بخودى خود واقعه سياسى حائز اهميتى در ايران محسوب نميشود.
3
٭ ليستى از فعالين سياسى اپوزيسيون جمهورى اسلامى که در نوبت ترورهاى بعدى بوده‌اند، بدست پليس آلمان افتاد و از يک شبکه محلى تلويزيونى اعلام شد. تروريسم جمهورى اسلامى در خارج کشور در واقع ادامه همان سياست در داخل ايران است. جمهورى اسلامى در طول ١٥ سال حاکميتش دهها هزار از کارگران و کمونيست‌ها و فعالين نيروهاى اپوزيسيون را از دم تيغ گذرانده است. حاکميت جمهورى اسلامى بدون سياست ترور قابل تصور نيست. تنها به نيروى اعتراض گسترده و تنگ کردن فضا به اين حکومت است که ميتوان اقدامات تروريستى عليه شخصيت ها و نيروهاى اپوزيسيون را مانع شد.
4
٭ اول مه روز همبستگى بين المللى کارگرى، امروز در بسيارى کشورها به روز بيان مطالبات اقتصادى و سياسى در محدوده هر کشور تبديل شده است. اول ماه مه ميتواند و بايد خصلت عميقا طبقاتى و انترناسيوناليستى خود را بازيابد و اين ممکن نيست مگر با مبارزه عليه ناسيوناليسمى که کارگر را با هويت ملى و راه حل ملى براى مسائلش به خيابان ميآورد.


منصور حکمت

مه ١٩٩٣

انترناسيول شماره ٦


hekmat.public-archive.net #1071fa.html